"Ze względu na potrzebę zabezpieczenia pobytu dla niektórych kobiet oczekujących przyjścia na świat swego dziecka oraz dla niektórych matek z małymi dziećmi eryguję Diecezjalny Dom Samotnej Matki im. Stanisławy Leszczyńskiej ". Początki Domu Samotnej Matki imienia Stanisławy Leszczyńskiej w Łodzi są związane z powstaniem i działalnością Zgromadzenia Sióstr Antonianek od Chrystusa Króla. Kobiety spodziewające się narodzin dziecka, a będące w trudnej sytuacji egzystencjalnej znajdowały schronienie i pomoc w domu sióstr przy ul. Mariańskiej 3 w Łodzi. Z czasem wobec wzrastającej liczby samotnych matek warunki lokalowe przestawały być wystarczające. Po kilku krótkich zmianach miejsca lokalizacji w latach siedemdziesiątych dom został przeniesiony na ul. Janosika 141 w Łodzi. Jeszcze zanim siostry zdążyły przygotować pomieszczenia dla kobiet przyjęły pierwszą samotną matkę. W niedługim czasie zamieszkało tutaj osiem matek z dziećmi. Kobiety były przyjmowane bez rozróżnienia co do wyznania, wieku czy rejonizacji. Od 1960 roku do 1992 schronienie i podstawową opiekę znalazło 150 matek, przy czym zaledwie 70 pochodziło z Łodzi, bądź jej okolic. 22 matki oddały dziecko do adopcji, pozostałe zdecydowały się na wychowanie swojego potomstwa. Ze względu na ograniczoną ilość miejsc, dom przy ul. Janosika nie mógł sprostać potrzebom rosnącej wciąż liczbie samotnych matek. W roku 1981 mecenas Maria Sawicka – działaczka społeczna i adwokat założyła i prowadziła przez wiele lat Telefon Zaufania dla Kobiet z Ciążą Problemową, widząc skalę problemów, z jakimi borykają się samotne matki, zwróciła się do Księdza Stanisława Kaniewskiego, ówczesnego Wikariusza Biskupiego ds. Duszpasterstwa Rodzin Archidiecezji Łódzkiej wskazując na konieczność powołania Domu Samotnej Matki, który mógłby pomóc znacznie większej liczbie matek i dzieci znajdujących się w trudnej sytuacji życiowej. Z całą sprawą zapoznany został ówczesny Arcybiskup Łódzki Władysław Ziółek, on to Dekretem erygującym z dnia 15 grudnia 1991 roku powołał Diecezjalny Dom Samotnej Matki im. Stanisławy Leszczyńskiej. Dnia 10 lutego 1992 roku została zawarta umowa między Archidiecezją Łódzką a Wojewódzkim Zespołem Pomocy Społecznej, którego dyrektorem była wówczas Pani Krystyna Osada. Na mocy umowy Wojewódzki Zespół Pomocy Społecznej powierzył Archidiecezji Łódzkiej prowadzenie Domu Pomocy Społecznej dla Samotnych Matek. Dnia 4 maja 1992 r. Archidiecezja Łódzka zleciła Zgromadzeniu Sióstr Antonianek od Chrystusa Króla, prowadzenie Domu Samotnej Matki im. Stanisławy Leszczyńskiej w Łodzi przy ul. Nowe Sady 17. Lokal jednorazowo mógł pomieścić 30 matek wraz z dziećmi. Urząd Miasta przeznaczył na ten cel trzypiętrowy budynek znajdujący się w przemysłowej części miasta, którego poprzednim przeznaczeniem był hotel robotniczy dla pracowników Miejskiego Przedsiębiorstwa Komunikacyjnego. Oficjalnego otwarcia i poświęcenia Placówki dokonał 22 czerwca 1992 r. Arcybiskup Łódzki Władysław Ziółek w obecności władz miasta i województwa, łódzkich posłów, ministra pracy i polityki socjalnej, księży biskupów: Jana Kulika i Adama Lepy, przewodniczącego diecezjalnej Komisji ds. Duszpasterstwa Rodzin, ks. Stanisława Kaniewskiego oraz Sióstr Antonianek. Pierwszym dyrektorem Domu została s. mgr Irena Franciszka Kaproń. Z dniem 1 stycznia 2000 r. Dom Samotnej Matki im. Stanisławy Leszczyńskiej wszedł w struktury Centrum Służby Rodzinie w Łodzi. Budynek Domu Samotnej Matki przy ul. Nowe Sady 17, należący do Miasta Łodzi, który został zaadaptowany po hotelu robotniczym z upływem lat wymagał coraz większych nakładów środków finansowych na przeprowadzenie kapitalnego remontu. Nie pozwalał również na uruchomienie potrzebnych w Regionie nowych usług w zakresie pomocy społecznej (usamodzielnianie matek, aktywizacja społeczna i zawodowa) i nie spełniał standardów jakości wymaganych w Unii Europejskiej. Ponadto niekorzystne było samo położenie Domu Samotnej Matki na terenach przemysłowych tj. w otoczeniu zajezdni autobusów oraz torów kolejowych. Koszt ewentualnego remontu i koniecznych modernizacji dotychczas używanego budynku dorównywał ilością środków koniecznych do budowy nowego obiektu. Dodatkowym atutem było połączenie Domu Samotnej Matki im. Stanisławy Leszczyńskiej w Łodzi z siedzibą Centrum Służby Rodzinie, gdzie już funkcjonowała kuchnia ze stołówką, szkoła rodzenia i prowadzone było poradnictwo specjalistyczne. Centrum Służby Rodzinnie podjęło działania zmierzające do budowy nowej placówki. Decyzję o budowie nowego domu przygotował Arcybiskup Łódzki Władysław Ziółek. Znajdować się on będzie przy ul. Broniewskiego 1a, przy CSR. Rada Miejska w Łodzi w dniu 24 marca 2004 r. podjęła uchwałę w sprawie przeniesienia nieruchomości położonej w Łodzi przy ul. Broniewskiego 1a, na rzecz Kurii Archidiecezji Łódzkiej w drodze darowizny. Budowę nowego Domu rozpoczęto w październiku 2009 r., 75% inwestycji zostało sfinansowanych ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego Województwa Łódzkiego, pozostała kwota to wsparcie Łodzian i darczyńców z całej Polski, którzy przekazywali swój 1% podatku na rzecz Fundacji Służby Rodzinie "Nadzieja". 13 październik 2011 r. w 2011 r. uroczystego poświęcenia nowego budynku Domu Samotnej Matki dokonał biskup łódzki ks. Adam Lepa. Tydzień później mamy z dziećmi przeniosły się do Domu Samotnej Matki z ul. Nowe Sady 17 na Broniewskiego 1 a. Jest to największy i najnowocześniejszy ośrodek wsparcia dla kobiet w ciąży i matek z małoletnimi dziećmi. Zadanie jest w całości finansowane z budżetu Miasta Łodzi. Dotychczas ze wsparcia Domu Samotnej Matki im. Stanisławy Leszczyńskiej skorzystały 1234 matki i 2500 dzieci. Początki Domu Samotnej Matki imienia Stanisławy Leszczyńskiej w Łodzi są związane z powstaniem i działalnością Zgromadzenia Sióstr Antonianek od Chrystusa Króla. Kobiety spodziewające się narodzin dziecka, a będące w trudnej sytuacji egzystencjalnej znajdowały schronienie i pomoc w domu sióstr przy ul. Mariańskiej 3 w Łodzi. Z czasem wobec wzrastającej liczby samotnych matek warunki lokalowe przestawały być wystarczające. Po kilku krótkich zmianach miejsca lokalizacji w latach siedemdziesiątych dom został przeniesiony na ul. Janosika 141 w Łodzi. Jeszcze zanim siostry zdążyły przygotować pomieszczenia dla kobiet przyjęły pierwszą samotną matkę. W niedługim czasie zamieszkało tutaj osiem matek z dziećmi. Kobiety były przyjmowane bez rozróżnienia co do wyznania, wieku czy rejonizacji. Od 1960 roku do 1992 schronienie i podstawową opiekę znalazło 150 matek, przy czym zaledwie 70 pochodziło z Łodzi, bądź jej okolic. 22 matki oddały dziecko do adopcji, pozostałe zdecydowały się na wychowanie swojego potomstwa. Ze względu na ograniczoną ilość miejsc, dom przy ul. Janosika nie mógł sprostać potrzebom rosnącej wciąż liczbie samotnych matek. W roku 1981 mecenas Maria Sawicka – działaczka społeczna i adwokat założyła i prowadziła przez wiele lat Telefon Zaufania dla Kobiet z Ciążą Problemową, widząc skalę problemów, z jakimi borykają się samotne matki, zwróciła się do Księdza Stanisława Kaniewskiego, ówczesnego Wikariusza Biskupiego ds. Duszpasterstwa Rodzin Archidiecezji Łódzkiej wskazując na konieczność powołania Domu Samotnej Matki, który mógłby pomóc znacznie większej liczbie matek i dzieci znajdujących się w trudnej sytuacji życiowej. Z całą sprawą zapoznany został ówczesny Arcybiskup Łódzki Władysław Ziółek, on to Dekretem erygującym z dnia 15 grudnia 1991 roku powołał Diecezjalny Dom Samotnej Matki im. Stanisławy Leszczyńskiej. Dnia 10 lutego 1992 roku została zawarta umowa między Archidiecezją Łódzką a Wojewódzkim Zespołem Pomocy Społecznej, którego dyrektorem była wówczas Pani Krystyna Osada. Na mocy umowy Wojewódzki Zespół Pomocy Społecznej powierzył Archidiecezji Łódzkiej prowadzenie Domu Pomocy Społecznej dla Samotnych Matek. Dnia 4 maja 1992 r. Archidiecezja Łódzka zleciła Zgromadzeniu Sióstr Antonianek od Chrystusa Króla, prowadzenie Domu Samotnej Matki im. Stanisławy Leszczyńskiej w Łodzi przy ul. Nowe Sady 17. Lokal jednorazowo mógł pomieścić 30 matek wraz z dziećmi. Urząd Miasta przeznaczył na ten cel trzypiętrowy budynek znajdujący się w przemysłowej części miasta, którego poprzednim przeznaczeniem był hotel robotniczy dla pracowników Miejskiego Przedsiębiorstwa Komunikacyjnego. Oficjalnego otwarcia i poświęcenia Placówki dokonał 22 czerwca 1992 r. Arcybiskup Łódzki Władysław Ziółek w obecności władz miasta i województwa, łódzkich posłów, ministra pracy i polityki socjalnej, księży biskupów: Jana Kulika i Adama Lepy, przewodniczącego diecezjalnej Komisji ds. Duszpasterstwa Rodzin, ks. Stanisława Kaniewskiego oraz Sióstr Antonianek. Pierwszym dyrektorem Domu została s. mgr Irena Franciszka Kaproń. Z dniem 1 stycznia 2000 r. Dom Samotnej Matki im. Stanisławy Leszczyńskiej wszedł w struktury Centrum Służby Rodzinie w Łodzi. Budynek Domu Samotnej Matki przy ul. Nowe Sady 17, należący do Miasta Łodzi, który został zaadaptowany po hotelu robotniczym z upływem lat wymagał coraz większych nakładów środków finansowych na przeprowadzenie kapitalnego remontu. Nie pozwalał również na uruchomienie potrzebnych w Regionie nowych usług w zakresie pomocy społecznej (usamodzielnianie matek, aktywizacja społeczna i zawodowa) i nie spełniał standardów jakości wymaganych w Unii Europejskiej. Ponadto niekorzystne było samo położenie Domu Samotnej Matki na terenach przemysłowych tj. w otoczeniu zajezdni autobusów oraz torów kolejowych. Koszt ewentualnego remontu i koniecznych modernizacji dotychczas używanego budynku dorównywał ilością środków koniecznych do budowy nowego obiektu. Dodatkowym atutem było połączenie Domu Samotnej Matki im. Stanisławy Leszczyńskiej w Łodzi z siedzibą Centrum Służby Rodzinie, gdzie już funkcjonowała kuchnia ze stołówką, szkoła rodzenia i prowadzone było poradnictwo specjalistyczne. Centrum Służby Rodzinnie podjęło działania zmierzające do budowy nowej placówki. Decyzję o budowie nowego domu przygotował Arcybiskup Łódzki Władysław Ziółek. Znajdować się on będzie przy ul. Broniewskiego 1a, przy CSR. Rada Miejska w Łodzi w dniu 24 marca 2004 r. podjęła uchwałę w sprawie przeniesienia nieruchomości położonej w Łodzi przy ul. Broniewskiego 1a, na rzecz Kurii Archidiecezji Łódzkiej w drodze darowizny. Budowę nowego Domu rozpoczęto w październiku 2009 r., 75% inwestycji zostało sfinansowanych ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego Województwa Łódzkiego, pozostała kwota to wsparcie Łodzian i darczyńców z całej Polski, którzy przekazywali swój 1% podatku na rzecz Fundacji Służby Rodzinie "Nadzieja". 13 październik 2011 r. w 2011 r. uroczystego poświęcenia nowego budynku Domu Samotnej Matki dokonał biskup łódzki ks. Adam Lepa. Tydzień później mamy z dziećmi przeniosły się do Domu Samotnej Matki z ul. Nowe Sady 17 na Broniewskiego 1 a. Jest to największy i najnowocześniejszy ośrodek wsparcia dla kobiet w ciąży i matek z małoletnimi dziećmi. Zadanie jest w całości finansowane z budżetu Miasta Łodzi. Dotychczas ze wsparcia Domu Samotnej Matki im. Stanisławy Leszczyńskiej skorzystały 1234 matki i 2500 dzieci.