{"type":"film","id":95836,"links":[{"id":"filmWhereToWatchTv","href":"/serial/Co+ludzie+powiedz%C4%85-1990-95836/tv","text":"W TV"}]} powrót do forum serialu Co ludzie powiedzą? 2010-04-21 09:07:58 ocenił(a) ten serial na: 10 boskie było jak Emmet z Elżbietą wybierali się gdzieś autem i Emmet mówi(cały znerwicowany): Mam pomysł, do ulicy zjedziemy luzem i dopiero tam włączymy silnik. cykutia moją ulubioną scenką była ta gdzie żakietowa poszła na "randke"... nie pamietam... z majorem?? ;p ktory biedaczke podrywał w szklarni, do momentu rozmowy z riczardem wygladała przekomicznie ;p i te pozostałosci po kwiatach ;p kdbw ocenił(a) ten serial na: 10 Suka_o_zlotym_sercu to chyba bylo w pierwszym odcinku cykutia Ten serial składa się z jedynie dobrych scen, po prostu mistrzostwo!Ale skoro już mowa o jednej, to mnie najbardziej rozbawiło, wręcz rozbroiło jak w odcinku Święty Mikołaj, Ryszard przebrany za Mikołaja poszedł do domu Elżbiety i upił się z Emmet'em. Do domu wróciła Elżbieta i mówi zaniepokojona widokiem pijanego brata i sąsiada:- Ryszardzie..... Hiacynta Cię zabije!!!Na to Ryszard:- jaka Hiacynta?!Zawsze też pojawiał się na mojej twarzy uśmiech, gdy Hiacynta mówiła do swego męża: Ryszardzie, Nie utrudniaj!:-) cykutia najbardziej ulubione sceny, to... wszystkie sceny, kiedy POWOLNIAK - moja miłość po prostu !!! - siedzi przed telewizorem i .. żłopie piwsko, wiecznie niechlujny, z zarostem, niedomyty, w czapce... i ta jego mina...i ta Stokrota, wiecznie się do niego przymilająca, kiedy on patrzy na nią z taką odrazą! hahaha!!!miodzio!dobre jest też, kiedy Elżbieta próbuje zawsze wypić herbatkę, ale zdenerwowana wylewa i tłucze wszystko u Hiacynty :)albo, jak z bratem uciekają przed Hiacyntą :Dalbo, jak kryje się listonosz... i pastor...pamiętam też taką scenę: Hiacynta z Ryszardem jadą samochodem; Ona:-Uważaj, rower!Ryszard się rozgląda: -Gdzie?-Na chodniku!A on dalej, z niezmąconym spokojem: - W takim razie wszystko w porządku - rower na chodniku, a my - na jezdni...:) Joycee ocenił(a) ten serial na: 8 bruce1940 Ja nigdy nie zapomnę wyglądu Hiacynty po tym jak wpadła do wody:DAlbo to w wesołym miasteczku jak przeglądała się w tych lustrachXD Wiencor ocenił(a) ten serial na: 10 cykutia Moja ulubiona scena to ta jak Hiacynta z Ryszardem pojechali po jakiegoś kapitana okrętu. Kiedy znaleźli się na stacji aby go odebrać Hiacynta powiedziała do Ryszarda: "Może zaśpiewam szantę, żeby mógł (kapitan) nas znaleźć". Kiedy tak śpiewała Ryszard zdjął kapelusz i jakiś przechodzień wrzucił tam monetę. Albo jak Emmet cieszył się, że Hiacynta pojedzie do Polski na ślub jej siostry z polakiem oraz jak Ryszard uświadomił sobie, że na emeryturze spędzi resztę życia z Hiacyntą i się zamyślił i wiele innych mnie to najlepszy brytyjski serial komediowy Wiencor A w którym odcinku był ten wątek Z Polakiem :)? Wiencor ocenił(a) ten serial na: 10 Wiencor W odcinku trzydziestym piątym pt "Bal kostiumowy" cykutia moja ulubiona scenka to kiedy hiacynta idzie do telefonu i mówi do siebie ;mam nadzieję ,że to nie dzwoni wikary z odwołaniem wizyty ludzie z niczym się nie liczą żeby umierać w czasie weekendu. agnieszkakasznia30 Ja najbardziej kocham scenę, gdy Ryszard siedzi na dzr drzewie i czegoś szuka. A Hiacynta coś do niego mówiła, a on się nie odzywał. To wszystko widział jakiś człowiek i myślał, że Hiacynta to wariatka :) cykutia A mi się podobało, gdy Ryszard po raz pierwszy wrzasnął na Hiacyntę. To było wtedy, kiedy starała dostać się do zajętej budki telefonicznej stukając w szybkę. Pamiętam słowa faceta, który wyszedł z budki skierowane do Rysia: "Dobra robota proszę Pana. Na wojnie przyznano by Panu medal." Mahosia ocenił(a) ten serial na: 10 cykutia Uwielbiam Hiacyntę mówiącą po francusku: wywód Hiacynty do Ryszarda, w którym oburza się na to, że: "wy mężczyźni oczekujecie, że my kobiety będziemy zawsze wyglądać optymalnie"! :D:D:D Przemoczona i zmiętoszona Hiacynta płynąca łódką i z godnością gestem królowej pozdrawiająca osłupiałych gapiów - bezcenne!:)

– na pytanie redakcji In Gremio odpowiadają: Sędzia SA Maciej Żelazowski (Prezes Sądu Apelacyjnego w Szczecinie), Sędzia NSA Grzegorz Jankowski (Prezes Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie), Przemysław Mijal (Dziekan Okręgowej Izby Radców Prawnych w Szczecinie), adw. Włodzimierz Łyczywek (Dziekan Okręgowej Rady Adwokackiej w Szczecinie) oraz Roman Czernikiewicz (Prezes Rady Izby Notarialnej w Szczecinie). Maciej Żelazowski Święta Bożego Narodzenia to czas szczególny, czas magii, czas marzeń, czas pierwszego śniegu, który jeszcze niczego nie zakrywa, ale który już zwiastuje niesamowitą aurę. Oczywiście upływ czasu odziera Święta z owej magii, nie patrzymy już na nie rozgorączkowanymi oczami dziecka, ale jednak jest w nich nadal coś z niesamowitości. Owa niesamowitość łączy się także z oczekiwaniami i nadziejami, tak dotyczącymi życia osobistego, jak i zawodowego. Zastanawiając się nad tym kogo i czym chciałbym obdarować, gdybym został Świętym Mikołajem stwierdzam, że odpowiedź na to pytanie nie jest łatwa. Liczba bowiem osób, które chciałbym obdarować i liczba podarunków, tych niematerialnych i materialnych jest tak duża, że obawiam się, że Święty Mikołaj mógłby sobie nie poradzić ze swoim zadaniem. Jest też problem z tym, że w żaden sposób nie spełniły się moje zeszłoroczne marzenia, co każe się zastanowić, czy jako Święty Mikołaj spełniłbym marzenia innych. Nie spełniły się bowiem moje marzenia związane ze sferą zawodową. Nadal stoimy przed reformą wymiaru sprawiedliwości, a próba jej dokonania, nie tylko w jakikolwiek sposób nie zmierzała do poprawy funkcjonowania sądów, ale wręcz naruszała zasady niezależności sądów i niezawisłości sędziowskiej. Olbrzymim pocieszeniem jest jedynie fakt, że pierwszy raz w mojej, już dość długiej karierze zawodowej, dostrzegłem tak szerokie poparcie społeczeństwa, może nie tyle dla sądów samych w sobie, ile dla idei niezależnego sądownictwa. To świadczy o odpowiedzialności i wiedzy społeczeństwa. Olbrzymią rolę odegrały w tym zakresie inne korporacje prawnicze, zwłaszcza adwokaci i radcowie prawni, którzy odważnie sprzeciwili się próbie naruszenia niezależności sądów i niezawisłości sędziowskiej, za co im, jak i całemu społeczeństwu bardzo dziękuję. W sferze marzeń pozostały postulaty związane z rzeczywistą reformą wymiaru sprawiedliwości. Brak jest bowiem jakichkolwiek rozwiązań dotyczących zmiany kognicji sądów, zmniejszenia niewyobrażalnie dużego obciążenia pracą sędziów, referendarzy sądowych, asystentów sędziego i pracowników administracyjnych, zapewnienia wynagrodzenia adekwatnego do wykonywanej pracy, zwiększenia ilości etatów, zmiany procedur, rozwiązania kwestii biegłych itd. Wszystkie zaś te kwestie mają realny wpływ na jakość i sprawność rozstrzygania spraw i niestety rzutują na postrzeganie wymiaru sprawiedliwości. Marzyłbym zatem i chciałbym taki prezent podarować sądom, aby te kwestie, a nie kwestie personalne, znalazły się wreszcie w zainteresowaniu władzy ustawodawczej i wykonawczej. Jest to tym bardziej istotne, że wprowadzany obecnie system losowego przydziału spraw na pewno spowoduje wydłużenie czasu trwania postępowania w wielu sprawach, zwłaszcza w sądach odwoławczych, pomijając to, że na chwilę obecną jest to po prostu system niedopracowany. Życzyłem sobie, co niestety się nie spełniło, by sądy przestały być przedmiotem ustawicznej, zorganizowanej i co najgorsze, podważającej prawidłowe funkcjonowanie państwa, krytyki i to ze strony niektórych organów owego państwa. Oczywiście zdaję sobie sprawę z braków organizacyjnych sądów oraz nie zawsze właściwych zachowań pojedynczych osób, ale nie mogą one rzutować na ogólną ocenę uginającego się pod ciężarem obowiązków wymiaru sprawiedliwości. Nie spełniają się też moje marzenia dotyczącego tego, by chwilowe, doraźne korzyści, które mogą wynikać z planowanych lub już wprowadzonych zmian nie przysłoniły pryncypiów wymiaru sprawiedliwości, a więc niezależności sądów i niezawisłości sędziowskiej. Bez bowiem tych dwóch filarów prawidłowe funkcjonowanie i wykonywanie swoich zadań przez sądy jest po prostu niemożliwe. Życzyłbym sobie wreszcie większej integracji środowisk prawniczych, która mam wrażenie, że powoli następuje, czemu paradoksalnie sprzyjają obecne realia. Chciałbym zatem, aby te moje marzenia związane z życiem zawodowym, których lista jest oczywiście zdecydowanie dłuższa, się spełniły chociażby w części i bym jako Święty Mikołaj mógł je podarować innym. Jeżeli chodzi o podarunki osobiste, które jako Święty Mikołaj chciałbym przekazać, to poza tymi oczywistymi, dotyczącymi zdrowia i szczęścia bliskich, chciałbym sprawić by doba liczyła więcej godzin i by każdy mógł znaleźć czas na realizację pozazawodowych pasji, które pozwalają przetrwać trudne chwile i odrywają nasze myśli od spraw codziennych. Jako Święty Mikołaj chciałbym sprawić by ludzie byli wobec siebie bardziej życzliwi, by rozmowy nie zmierzały jedynie do obrażenia innych, by wszyscy darzyli się szacunkiem, by otaczająca nas rzeczywistość była piękniejsza (tak dosłownie, jak i w przenośni), a Polska była krajem otwartym, demokratycznym i tolerancyjnym. Pozwólcie także Państwo, że w związku z nadchodzącymi Świętami Bożego Narodzenia oraz zbliżającym się Nowym Rokiem, złożę wszystkim sędziom i pracownikom sądów, przedstawicielom wszystkich korporacji prawniczych apelacji szczecińskiej, jak również Zespołowi Redakcyjnemu In Gremio, życzenia zdrowia, spokoju, ciepła, odpoczynku od codziennego zabiegania oraz chwili zadumy, jak również realizacji wszelkich planów, tych zawodowych i prywatnych. Życzę, aby czar nadchodzących Świąt nie został niczym zakłócony, aby rozmowy przy świątecznym stole nas nie dzieliły, abyśmy darzyli się szacunkiem, a wokół nas gromadziły się same życzliwe i wolne od jakiejkolwiek zawiści osoby. Grzegorz Jankowski Pytanie skłania do refleksji kogo i za co obdarować, a kto zasłużył na rózgę? Nie wejdę w personalia, bo zrobi się politycznie, a to mało twórcze i chyba trochę nudne. Muszę jedynie stwierdzić, że za dużo zrobiło nam się specjalistów od Konstytucji RP i od wymiaru sprawiedliwości. Z jednej strony to poszerza debatę, a z drugiej – obniża jej jakość. A co z podarunkami? Zawsze godne polecenia są dobre książki, którymi obdarowujemy się w rodzinie nie tylko od święta. Syn podrzucił mi ostatnio Ameksykę, która opisuje stosunki na pograniczu Ameryki i Meksyku, a też słynne meksykańskie miasto Juarez. Doprawdy jesteśmy oazą spokoju i nudy przy tym, co tam się dzieje (codziennie kilka egzekucji w ramach porachunków gangów narkotykowych, wobec których władza jest bezsilna). Polecam też książkę Brendana I. Koernera Niebo jest nasze o porwaniach samolotów w latach 60-tych w USA (średnio jedno porwanie w tygodniu). No właśnie, czy rzeczywiście jesteśmy taką oazą spokoju, i tu małżonka poleciła mi książkę J. Kopińskiej Polska odwraca oczy. To zbiór reportaży o współczesnej Polsce. Autorka przedstawia opartą na faktach działalność policji, służby więziennej, wymiaru sprawiedliwości i służby zdrowia. Największe wrażenie zrobiła na mnie przeczytana kilka lat temu Wielka Gra Petera Hopkirka. Autor opisuje zabiegi carskiej Rosji i wiktoriańskiej Wielkiej Brytanii w XIX wieku, zmierzające do zagarnięcia Indii. No i może jeszcze znakomite Polowanie na Escobara, czyli kartel narkotykowy w Kolumbii. W latach 90-tych w pogoni za szefem gangu narkotykowego śmierć poniosło kilkudziesięciu prawników, w tym sędziów, którzy próbowali oskarżać Escobara. Poziom czytelnictwa w Polsce zasmuca i może prezenty w postaci książek skłonią nas do czytania. Czy naprawdę krótkie notki w internecie wypełnią nam potrzebę wiedzy o świecie? Na koniec może coś aktualnego – otóż obdarowałbym pracowników administracyjnych wymiaru sprawiedliwości podwyżką wynagrodzeń, gdyż ich pensje są zamrożone już od ok. dziesięciu lat. Składam serdeczne życzenia spokojnych i rodzinnych Świąt Bożego Narodzenia wszystkim czytelnikom In Gremio, a szczególnie ciepłe życzenia kieruję do Pani Redaktor Naczelnej z wiarą, że w 2018 roku też będzie to miesięcznik. Przemysław Mijal Gdyby było mi dane zostać Świętym Mikołajem, choć mam nadzieję, że zdołam skuteczniej zwalczyć zbędne kilogramy w najbliższym czasie, miałbym pewnie nie lada problem z rozdawnictwem prezentów… Potrzebujących, przynajmniej potencjalnie, strasznie dużo, oczekiwania społeczne na dopomaganie raczej spore, a nadzieje na prezenty wszelakie ostatnio skutecznie pobudzone – ciekawe czy ktokolwiek odważy się zrezygnować z dzielenia tymi benefitami, kosztem utraty wyborców?! Coraz trudniej zatem kogokolwiek usatysfakcjonować drobiazgami, a przecież w mikołajkach chodzi bardziej o drobny gest i pamięć niż o załatwienie jednym prezentem wszystkich potrzeb. Ot klops… choć mam nadzieję, że ten problem odnosi się tylko do prezentów materialnych, a wszystkim nam przydałoby się w ramach świątecznych prezentów więcej wartości. A zatem, gdyby starszy pan z białą brodą, odziany w czerwony kubraczek, w swój zaprzęg reniferów mógł załadować kilka dóbr niematerialnych, warto byłoby pamiętać przede wszystkim o zdrowym rozsądku, ale również wyrozumiałości, tolerancji oraz dialogu, czego znaczny deficyt zdaje się obserwujemy obecnie. Tymi wszystkimi – uniwersalnymi przecież wartościami – należałoby obdarować wszystkich, bez wyjątku, niezależnie od profesji, przekonań, przeświadczeń i zapatrywań. Gdyby tylko zechcieli przyjąć te upominki – od razu zrobiłoby się przyjemniej i serdeczniej, a zarysowane podziały miałyby szansę zniknąć. Problem tylko w tym, czy Mikołaj z takimi prezentami i jego misja wszystkim by się spodobała?! W oczekiwaniu na gwiazdora życzę wszystkim Czytelnikom In Gremio dużo zdrowia, wszelakiej szczęśliwości, pogody ducha i spełnienia marzeń… więcej nie trzeba 😉 Włodzimierz Łyczywek Prawdziwe szczęście jest rzeczą wysiłku, odwagi i pracy. – Honoré Balzak Pytanie zadane przez redakcję In Gremio jest niczym innym jak á rebours ubiegłorocznego poszukiwania prezentów pod choinką. Nie wierzę w Mikołaja od czasu, gdy mając 4 czy 5 lat „Święty Mikołaj” wszedł do pokoju, gdzie stała choinka, a po butach rozpoznałem, że to przebrana, moja ciotka. Ale skoro mam być Świętym Mikołajem to przecież niczym innym bym nie obdarowywał, jak tym, co sam chciałem kiedyś dostać. W tej konwencji przypominam, że w zeszłym roku na pytanie postawione, co chciałbym otrzymać pod choinkę? – wyraziłem to wielowarstwowo. W związku z tym, ówczesnym poglądem dałbym: 1. Europejczykom: – przekonanie, iż wspólna i dobra polityka europejska opłaca się wszystkim, – skoro w rywalizacji globalnej chcemy mieć jakiekolwiek szanse, to dalej trzeba myśleć o idei federalizmu Europy, – przez rok dalszych „Brexitów” już nie było, ale nacjonalizmu jest niestety coraz więcej. 2. Polakom: – jasne i klarowne rozróżnienie nacjonalizmu i patriotyzmu – co najlepiej widać po tegorocznym, listopadowym Święcie Niepodległości, – już nie zachowanie, jak myślałem rok temu, a powstrzymanie nierównowagi władz konstytucyjnych, – życzliwości wobec sąsiadów, ponieważ przez ostatni rok skłóciliśmy się ze wszystkimi. 3. Szczecinianom: – część się już sprawdziła – Fryga i deptak przy „Szklanej Pułapce” zostały zmienione, ale ścieżek rowerowych jest niestety coraz więcej, – na tle innych miast, które przez dziesiątki lat ustępowały Szczecinowi nie zrobiliśmy niestety wielkiego postępu. 4. Adwokatom: W całej rozciągłości podtrzymuję te same życzenia, które miałem rok temu wobec siebie jako adwokata, a które nic nie straciły na aktualności: – dobrej kadencji władz samorządowych, – ograniczenie wpływu władzy wykonawczej na samorządy zawodowe, – jak najlepszego wizerunku Adwokatury w społeczeństwie. Obdarowałbym także radami inne zawody: 5. Sędziom życzyłbym, aby „wytrzymali ciśnienie”, a nadto, aby z empatią traktowali innych uczestników rozpraw bez względu na swoją pozycję na sali sądowej, 6. Innym zawodom prawniczym, aby czuli wspólnotę właśnie wynikającą z faktu, że jesteśmy in gremio, 7. Dziennikarzom – przynajmniej tych mediów, które oglądam, aby pozbyli się osób, na które już nie mogę patrzeć, a przecież dla nich to będzie najgorsza kara – wykluczenie z mediów. Skoro nie jestem Świętym Mikołajem i nie bardzo w niego wierzę, to życzenia moje mają charakter nie tyle prezentów, co właśnie rad i to do przemyślenia – tym bardziej, że cytuję Balzaka, który szczęście widzi w pewnej konsekwencji zachowań. Roman Czernikiewicz Rok 2018 nie będzie łatwy – myślę, że jeszcze trudniejszy niż 2017, ale wszystkim Czytelnikom In Gremio życzę pomyślności, szczęścia, a przede wszystkim tego, aby ich życzenia, a nie moje, na końcu 2018 roku się spełniły. Odpowiedź na tak zadane pytanie skłania mnie do rozważań o głębszym kontekście filozoficznym. Bo można je zbyć prostą odpowiedzią o chęci czynienia wszystkim dobra, wszak Święty Mikołaj tak jest postrzegany w obiegowych opiniach. A kim był w rzeczywistości ów Święty? Zmarł, jak mówi tradycja, 6 grudnia między rokiem 345 i 352. Podobno w chwili jego śmierci ukazały się anioły i rozbrzmiały chóry anielskie. A więc w pierwszym momencie ciśnie się myśl, że gdybym został tym Świętym Mikołajem, to nie musiałbym szukać odpowiedzi na pytanie kogo i czym bym obdarował, bo na pewno najstarsze anioły, by mnie już nie pamiętały, a ich chóry już dawno po mnie by przebrzmiały. Czytelnikom jednak nie o taką odpowiedź tu chodzi. Jak głosi encyklopedia, tradycja tego Świętego czyni go jednym z najbardziej szanowanych Świętych wśród chrześcijan. Święty Mikołaj jest patronem Grecji, Rosji i Lotaryngii. W Szwajcarii jest patronem diecezji Lozanna-Genewa-Fryburg. Przede wszystkim jednak obrały go za swego patrona miasta hanzeatyckie oraz Amsterdam, Ankona, Bari, Fryburg Meran i Nowy Jork. Imię świętego noszą też liczne miasta na wszystkich kontynentach. Liczbę kościołów i ołtarzy jemu poświęconych tylko w średniowiecznych Niemczech obliczano na 4-5 tysięcy. Ale, ale uwaga! Mikołaj jest również patronem dziewcząt pragnących wyjść za mąż, kobiet chcących urodzić dziecko, noworodków, ludzi morza, flisaków, dokerów, kupców, młynarzy, piekarzy, rzeźników, krawców, tkaczy, podróżnych i pielgrzymów, więźniów… adwokatów, notariuszy, handlarzy winem i zbożem, właścicieli i żebraków. Krąg zatem tych, których jako Święty Mikołaj musiałbym obdarować z tytułu licznych patronatów, jest wręcz przeogromny. Będąc bliskim rezygnacji z podjęcia się tak karkołomnego zadania, jak przysłowiowej „ostatniej deski ratunku” uchwyciłem się dwóch grup, którym Święty patronuje: adwokatów i notariuszy, bo te grupy są bliskie memu sercu dobroczyńcy. Bo dla innych, cóż mógłbym uczynić dobrego? Te dziewczęta pragnące wyjść za mąż? Sam się nie nadaję, a syna nie mam. Kobiety pragnące urodzić dziecko? Nawet odrobiny fantazji nie ośmielę się uruchomić. Handlarzy winem? Urodzaj w winnicach w tym roku dość kiepski, a na dotacje unijne wpływu nie mam. Właściciele? Oni z natury już mają. A żebracy? Oni i tak nie mają. A w sklepach z winami sam szukam jakiejś godnej butelczyny ze szlachetnym trunkiem, obdarowywanie handlarzy winem zatem mi nie po drodze. A zatem adwokaci i notariusze, cóż dla nich? I tu natychmiast fantazję mą hamuje obawa o zarzut dziś dość ciężki, korporacjonizmu i nadmiernego bronienia tak zwanych interesów korporacyjnych, a na to Święty Mikołaj nijak nie może sobie pozwolić. Natychmiast media te rządowe i nie rządowe odarły by mnie z przymiotu „Świętego” i zostałbym zwykłym Mikołajem, a takiemu czynienie dobra ponad zwykłą miarę wręcz nie przystoi. Wprawdzie greckie imię Mikołaj oznacza „zwycięzca ludu”, ale dwuznaczność tego zwycięzcy, czy to on ten lud zwyciężył, czy to lud z nim zwyciężył, a kto zacz ten lud, pozycję Mikołaja bez przymiotnika „święty” znów czyni dwuznaczną. Może zatem będąc jednak Świętym Mikołajem do grona tych, których chciałbym obdarować, dorzuciłbym sędziów, prokuratorów, radców prawnych, teoretyków prawa, komorników i wszystkich prawników czynnych i nieczynnych zawodowo, a którym sprawy porządku prawnego i ładu konstytucyjnego leżą na sercach. Jako Święty Mikołaj chciałbym ich wszystkich obdarować dobrym, stabilnym prawem, dla którego szacunek okazują rządzący i rządzeni, powszechnym zrozumieniem dla porządku prawnego, ładu konstytucyjnego, szacunkiem dla pracy wszystkich prawników i zrozumieniem roli, jaką odgrywają w nowoczesnym państwie demokratycznym. Szacunkiem dla procesów legislacyjnych, orzeczeń sądowych, szacunkiem dla decyzji prokuratorskich i działań adwokackich, dla czynności dokonywanych przez notariuszy, komorników i ogólnej wiary w mądrość autorytetów prawniczych i uznaniem dla ich wiedzy. Obdarowałbym ich wolnością od ignorantów narzucających swoje pojmowanie prawa, jako sposób na realizację ich przyziemnych celów i pokorą u tychże ignorantów w wypowiadaniu opinii na tematy, na których kompletnie się nie znają. Wszystkich Obdarowanych natchnąłbym uzasadnioną wiarą w to, że porządek prawny, to twardy grunt pod stopami prawników, po którym stąpać mogą bezpiecznie i z wiarą w jego stabilność. Dużo to, czy mało? Niektórzy powiedzą – niewiele tego Święty Mikołaju. Odpowiem im, aż nadto, by dary zaczęły szybko i skutecznie działać. By w życiu czynić to, czego uczyliśmy się na uczelniach prawniczych i czym żyliśmy zawodowo, by będąc prawnikami wykonywać swą misję godnie i w poczuciu dobrze pełnionych obowiązków, na każdym miejscu i w każdej roli, którą każdy prawnik powinien odegrać. Ale czyż nawet w szczytowej „świętości” moich mikołajowych pomysłów starczy mi sił na spełnienie mych darów? Pewnie i święty tu nie pomoże. Poprzestanę zatem na tym, co sprawdzone, mało wymyślne, ale za to realne, na życzeniach złożonych przy tej okazji wszystkim Czytelnikom, Przyjaciołom i zespołowi redakcyjnemu naszego In Gremio, radosnych i beztroskich Świąt Bożego Narodzenia, spędzonych wśród przyjaźnie nastawionych do siebie ludzi, wierzących w to, że dobro zawsze zwycięża, a zło to zjawisko krótkotrwałe i przejściowe. Wasz nie do końca Święty Mikołaj

Witam wszystkich i pozdrawiam. Dzisiaj chciałabym przedstawić artykuł o tym, co rozumiemy pod nazwą: gęstość, a wymiar czasoprzestrzeni. Ostatnio słyszymy, że ludzkość wchodzi w czwarty wymiar – jedni mówią czwarty wymiar gęstości, a inni czwarty wymiar czasoprzestrzeni. A, jak to jest z tym Świętym Mikołajem ? Gdzie tak naprawdę mieszka? Już niedługo, 6 grudnia obchodzimy właśnie tradycyjnie Święto Mikołaja. Pojęcie gęstości dotyczy światła (energii) – gęstość to poziom wibrującego światła z określoną prędkością. Wyższy stopień gęstości, to wyższa prędkość wibrowania, czyli częstotliwość drgań światła (energii), które wypełnia sobą cały wszechświat. Wymiar to poziom gęstości, czyli przedział częstotliwości drgań światła w ramach tej gęstości. W każdym poziomie gęstości jest wiele wymiarów. Wewnątrz rzeczywistości, którą nazywamy 3 wymiarem istnieje rzeczywistość 4 wymiaru, bo mamy trzy wymiary przestrzeni i jeden czasu. To czyni ją rzeczywistością 4 wymiarową, więc tak naprawdę już jesteśmy w 4 wymiarze – oczywiście jest ona fizyczna. W tej 4 wymiarowej rzeczywistości wchodzimy też w coś, co ludzie nazywają 4 gęstością, bo mieszają czasem pojęcie przejścia z 3 wymiaru do 4 wymiaru, ale nie ma przejścia do 4 wymiaru – bo już w nim jesteśmy! Więc przechodzenie do 4 gęstości jest wchodzeniem do 5 wymiaru – jest tam wciąż fizyczność, jest pewien stopień biegunowości, lecz nie jest już tak ściśle wyznaczony – mamy większą elastyczność w przestrzeni i czasie, oznacza to, że wszystko dzieje się jednocześnie, że wszystko jest połączone. Dlatego symbolem, znacznikiem tego transferu z 4 do 5 wymiaru albo z 3 gęstości do 4 gęstości, jest odpuszczenie trzymania się idei tej struktury, która została narzucona na naszą świadomość i pozwolić by była nieco luźniejsza. Dzięki temu doświadczymy więcej bycia w TERAZ i przestaniemy trzymać się tak bardzo koncepcji czasu i przestrzeni, dzięki czemu będziemy się między nimi bardziej prześlizgiwać. Nasza świadomość będzie przemieszczać się po przestrzeni i czasie płynniej. To są doświadczenia, które powiedzą nam, że podnosimy swoją częstotliwość, podnosimy wibracje i rozszerzamy świadomość – będąc bardziej świadomymi życia w TERAZ, ponieważ w TERAZ z definicji – istnieją wszystkie rzeczy, więc żyjąc bardziej w TU I TERAZ nie potrzebujemy tak bardzo koncepcji przestrzeni i czasu, bo jest mniej szczegółów na których się koncentrujemy. Gdy ludzie skupiają się na zbyt wielu szczegółach i myślą, że sami muszą sprawić by życie działało poprzez przechodzenie tego kroku, i tego kroku… i tego…. wówczas tworzą kroki wymagające więcej przestrzeni i więcej czasu, w którym muszą istnieć. Lecz, gdy ogarniasz siebie bardziej całościowo i przeskakujesz Stąd – Tam, pomijając pośrednie kroki, wówczas potrzebujesz doświadczyć mniej czasu i mniej przestrzeni i bardziej żyjesz w TERAZ, gdzie wszystko istnieje i rozpoznajesz, że to naprawdę już jest TU I TERAZ. I masz do tego większy dostęp, czego symptomami będzie większa synchroniczność i płynność w przestrzeni i czasie oraz większa czułość w odbieraniu innych wibracji, wymiarów, rzeczywistości, częstotliwości energii poprzez zmysły. Dlatego też coraz więcej ludzi dostrzega więcej rzeczy z innych wymiarów, światła i kolorów jakich wcześniej nie widzieli, widzą statki kosmiczne poruszające się w innych wymiarach, widzą duchy zmarłych, coraz więcej i więcej. To wchodzi w nasze społeczeństwo, bo ludziom podniosła się czułość odbioru tego, co naprawdę jest TU I TERAZ, podczas gdy w starej rzeczywistości odrzucaliśmy dużą większość z całości , lecz pamiętajmy, na tym wyższym poziomie czas nie jest już linearny. A Święty Mikołaj czy istnieje naprawdę? Oczywiście, podobno jest to naukowo udowodnione! W różnych krajach w różny sposób jest obchodzone Święto Mikołaja. W Polsce obchodzimy je 6 grudnia. Za siedzibę Świętego Mikołaja uważana jest Laponia. W 1985 roku, odwołując się do tradycji, minister spraw zagranicznych Finlandii uroczyście przekazał Laponię Mikołajowi. Jego nowy dom jest położony kilka kilometrów od Rovaniemi, stolicy regionu. Tam też dochodzą listy od dzieci z całego świata, także z Polski. Laponia rozciąga się na obszarze za kręgiem polarnym, od Norwegii, przez Szwecję i Finlandię, aż do północnych rubieży Rosji. Stanowi rozległą wyżynę o wysokości 300-400. m. Pojedyncze wzgórza wznoszą się do 800. m Mają łagodne zbocza bez stromych ścian i ostrych grani. Dziewicza przyroda Laponii jest chroniona przez sieć parków narodowych. Laponię porasta gęsta tundra. Na południu rosną lasy sosnowe i świerkowe. Występują też laski brzozowe – za kręgiem polarnym stopniowo zastępowane przez mchy i porosty. Najbardziej charakterystyczne dla krajobrazu są skute lodem jeziora polodowcowe. Na tym dzisiaj kończę, życzę wszystkim miłego oczekiwania na przyjazd Świętego Mikołaja z Laponii z workiem pełnym pysznych słodyczy i prezentów – pozdrawiam serdecznie admin Regina Opracowano na podstawie : , Zdjęcia : Internet oraz własne

Allegro Kultura i rozrywka Filmy Płyty DVD Seriale Zagraniczne szukana oferta jest nieaktualna - może podobny przedmiot? zobacz więcej aktualnych ofert 5,00 zł Saga o Ludziach Lodu - tom 23. Wiosenna ofiara9,30 zł z dostawą 21,04 zł Gdzie jest Święty Mikołaj? - Lars Mahle27,73 zł z dostawą 12,99 zł KLUB PODRÓŻNIKA 23 - Tomek wśród łowców głów20,98 zł z dostawądostawa pojutrze 8,00 zł Saga o ludziach lodu 23, Wiosenna ofiara16,99 zł z dostawą 26,87 zł LUDZIE BOGA. ŚWIĘTY JÓZEF Z NAZARETU - RAFFAELE MEdarmowa dostawadostawa pojutrze 25,40 zł Cuda Boże w świętych duszach... - 2145431,39 zł z dostawądostawa pojutrze 2,99 zł Kim są ? świadkowie jehowy - Pietrzyk8,99 zł z dostawądostawa pojutrze 43,69 zł Dzieła Żeromski tom 23 - S. Żeromski50,39 zł z dostawą 44,60 zł Rozalia Celakówna. Wyznania z... - 2217850,59 zł z dostawądostawa pojutrze 6,01 zł Jezus chrzci duchem świętym - M. Bigiel 24h wys11,91 zł z dostawądostawa pojutrze 6,25 zł bóg sobie ze mnie zakpił - J de Braganca12,15 zł z dostawądostawa pojutrze 13,81 zł Smerfy. Tom 23. Smerfy hazardziści - Luc Parthoens20,51 zł z dostawądostawa pojutrze 6,00 zł Ludzie jak bogowie - David Ash11,90 zł z dostawądostawa pojutrze licytacja4 dni5,50 złSaga o Ludziach zł z dostawąnikt nie licytuje 39,90 zł 22 kłamstwa w które wierzyłam46,60 zł z dostawądostawa pojutrze 8,90 zł Poradnik katolika 2023 - Św. Andrzej Bobola17,89 zł z dostawądostawa pojutrze 8,90 zł Poradnik katolika 2023 - Jezus Miłosierny17,89 zł z dostawądostawa pojutrze 35,99 zł Jeremiah - 24 - Ostatni diament Hermann Huppen Ele42,69 zł z dostawą 29,90 zł 33 godziny święte - Praca zbiorowa37,90 zł z dostawą ParametryOpakowanieKoperta kartonowaStanUżywanyOpakowaniebez foliiPolska wersja językowalektorLiczba płyt w wydaniujednaWaga (z opakowaniem)50Region producenta filmuEuropaoferta nr 4996535183Opis Komis i Sklep Wielobranżowy Co ludzie powiedzą - Seria 23 - Święty Mikołaj Płyty używane mogą posiadać delikatne ryski nie wpływające na jakość odtwarzania. Płyta w papierowej kopercie zastępczej. Na ostatnich zdjęciach może być opis choć nie zawsze czytelny :) Tylko teraz w super cenie: 3,19. Poniżej rzeczywiste zdjęcia oferowanego egzemplarza: Regulamin obowiązujący na moich aukcjach: Wysyłka listem zwykłym (nierejestrowanym) lub priorytetem (nierejestrowanym) na odpowiedzialność Kupującego. W przypadku zakupu kilku przedmiotów i/lub wysyłki zagranicę - koszt wysyłki ustalam indywidualnie. Istnieje możliwość wysyłki kurierem (DPD lub UPS) w paczce pod warunkiem nieprzekroczenia określonych wymiarów i wagi. Telefon kontaktowy: 505 922 136. Jeżeli nie odbieram proszę o SMS oddzwonię, gdyż mogę być w pracy. Nie odbieram połączeń z numerów zastrzeżonych. Wysyłka z reguły w ciągu 24 godzin z wyjątkiem sobót, niedziel, świąt i innych dni urzędowo wolnych od pracy. Jeśli wszystko przebiegło pomyślnie jako pierwszy pozytywny komentarz wystawia Kupujący, następnie w odpowiedzi wystawia Sprzedający czyli ja. W przypadku otrzymania towaru uszkodzonego (pod warunkiem, że nie było to opisane w aukcji), niekompletnego lub niewłaściwego, a także jakiś braków proszę o natychmiastowy kontakt mailowy z opisem problemu oraz wstrzymaniem się z wystawieniem opinii. Na finalizację transakcji czekam 7 dni, poprzedzając to wysłaniem prośby o wypełnienie formularza dostawy i płatności. W przypadku braku kontaktu ze strony Kupującego po 7 dniach wystawiam negatywny komentarz i występuję o zwrot prowizji do portalu Nie odwołuję ofert. Na wystawiony przedmiot wystawiam Fakturę VAT Marża, a w miarę możliwości Fakturę VAT. Na koszty wysyłki - zawsze wystawiam Fakturę VAT. Płatność ekspresowo i bezpłatnie: oraz bezpłatnie na poczcie: a także przy odbiorze - za pobraniem Wysyłka Kontakt Tel: 505-922-136 mail: pwrakoczy@ Top produkty na Allegro od 22,00 zł od 1 sprzedawcy od 44,88 zł od 60 sprzedawców od 99,90 zł od 1 sprzedawcy od 9,99 zł od 9 sprzedawców od 12,96 zł od 223 sprzedawców od 88,00 zł od 1 sprzedawcy od 15,00 zł od 6 sprzedawców od 27,53 zł od 194 sprzedawców od 108,05 zł od 2 sprzedawców od 39,99 zł od 7 sprzedawców od 136,80 zł od 1 sprzedawcy od 99,00 zł od 2 sprzedawców od 3 sprzedawców od 56,99 zł od 11 sprzedawców od 48,78 zł od 1 sprzedawcy od 15,00 zł od 1 sprzedawcy od 18,09 zł od 79 sprzedawców od 5,50 zł od 1 sprzedawcy od 37,61 zł od 117 sprzedawców od 32,47 zł od 11 sprzedawców

Święty Mikołaj: Pewnego razu, gdy roznosiłem prezenty, wpadłem przez komin do pokoju, w którym palił się ogień w kominku, a w fotelu bujanym siedziała samotna i zadumana kobieta ubrana w czerwoną sukienkę. Nie spodziewała się mojej wizyty, toteż jej mina wskazywała na ogromne zaskoczenie, Moje zresztą również.

Jak wygląda Święty Mikołaj? Może kompletnie inaczej niż myślisz, a jednak jest zaraz obok. Bądź czujny, żeby się z nim nie rozminąć! Najnowsza praca znanego artysty Banksy'ego ponownie wzywa do zatrzymania i zastanowienia. Znany twórca murali tym razem za temat wziął kryzys bezdomności i doświadczenie ludzi, którzy się z nią mierzą. Niekiedy zdajemy się ich nie zauważać, a są zaraz obok nas. Niemal tak, jak niewidoczny Święty Mikołaj, który po kryjomu pomagał potrzebującym w Mirze. «W tej wytrwałości, aby iść naprzód, dzień po dniu, widzę świętość Kościoła walczącego. Jest to często „świętość z sąsiedztwa”, świętość osób, które żyją blisko nas i są odblaskiem obecności Boga, albo, by użyć innego wyrażenia, są „klasą średnią świętości”» - pisze papież Franciszek w adhortacji "Gaudete et exsultate" (pkt 7). Tacy święci są również wśród osób bezdomnych, ale także tych, którzy im pomagają. "Boże błogosław Birmingham" - napisał Banksy w opisie nagrania umieszczonego na Instagramie. "Przez 20 minut kiedy filmowaliśmy Ryana leżącego na ławce, przechodnie dali mu ciepły napój, dwie czekolady i zapalniczkę - nie pytając go o to, czy tego potrzebuje" - dodaje artysta. Czasem czekolada może zmienić czyjś dzień na lepszy, ale warto pomyśleć o tym, co jeszcze można zrobić dla osoby potrzebującej. Posłuchaj co mówi na ten temat Adriana Porowska z Kamiliańskiej Misji Pomocy Społecznej: Więcej nagrań znajdziesz pod hasztagiem: #BezdomniAdwent2019 Możesz pomóc osobom bezdomnym w najbliższej okolicy! Zwłaszcza w tym przedświątecznym okresie zachęcamy do szukania działalności, które pomagają najbardziej potrzebującym w naszym otoczeniu. Jedną z nich jest Wspólnota Hanna, która organizuje Domowe Święta z Bezdomnymi w Krakowie. Więcej dowiesz się tutaj: Tworzymy dla Ciebie Tu możesz nas wesprzeć.

. 163 595 367 159 10 569 409 25

co ludzie powiedzą święty mikołaj