Powrót miesiączkowania, czy to oznacza, że koniec z piersią?! Istnieje taka opinia, że pojawienie się okresu po porodzie a w trakcie karmienia piersią, jest pierwszym krokiem do zanikania pokarmu. Panikować? Nie tak szybko. Niektóre kobiety dostają miesiączki nawet miesiąc po porodzie a inne muszą poczekać na niego dobre kilka albo kilkanaście miesięcy. W trakcie karmienia w organizmie wytwarzane są hormony które hamują owulację. Nie dziwi więc, że w przypadku matek nie karmiących piersią szybko wznawia się cykl. Ale wpływ na ten powrót ma wiele czynników, np. częstość przystawiania dziecka, podatność na działanie hormonów, rozszerzanie diety dziecka. Teoretycznie te karmiące piersią, powinny dostać okres później, ale każdy organizm jest inny i nie ma reguły. (Takie lekarskie gadanie...) W praktyce, spotkałam się z opiniami mam z różnymi doświadczeniami. Ostatecznie ustaliłam, że wznowienie cyklu nie wpływa na karmienie. Niejedna matka z którą rozmawiałam, dalej karmi piersią od wielu miesięcy i nie doświadczyła "nagłego zatrzymania laktacji" ;) Uff... Trzeba pamiętać, że powrót miesiączki oznacza ponowną zdolność do zajścia w ciążę! ;) Ba! Nawet przed jej pojawieniem się może dojść do zapłodnienia. Ponieważ ginekolodzy ostrzegają przez zbyt szybkim ponownym zajściem w ciąże, warto mieć to na uwadze. U mnie miesiączka pojawiła się 14 tygodni po porodzie. Początkowo zostałam trochę nastraszona przez mądre głowy, więc musiałam zgłębić temat. Jeżeli chodzi o moje doświadczenia, byłam bardzo zaskoczona! Tnz. po pierwsze, że w ogóle się pojawiła, ale po drugie, ponieważ nie miałam żadnych dolegliwości przepowiadających! (Hura!) Poza tym, nie było w niej nic niezwykłego. Może zdarzyć się, że przez pewien okres (hehe, okres - okres;)) będą nieregularne, ale to nie jest powód do zmartwień. Oczywiście, jeżeli boisz się, że coś jest nie tak, za długo nie wraca albo jest bardzo obfita - najlepiej wybrać się do lekarza!
Przy drastycznym odchudzaniu mogły też pojawić się inne problemy: anemia, zaburzenia elektrolitowe, hormonalne, układu krążenia. Powinna się Pani zgłosić do lekarza pierwszego kontaktu, który zleci odpowiednie badania, może również skierować do endokrynologa. Konieczna jest również konsultacja u psychiatry - tu nie jest Nie każdy nieregularny okres musi sygnalizować zaburzenia hormonalne lub występowanie groźnej choroby w organizmie. Czasami na zakłócenia cyklu miesiączkowego może wpływać silny stres, mała ilość snu, przemęczenie, zmiany w wadze, intensywny wysiłek fizyczny (np. trening), zmiana klimatu, czy przebyta grypa. spis treści 1. Nieregularny okres. Kiedy występują zaburzenia cyklu? 2. Przyczyny nieregularnego okresu 3. Jak leczyć zaburzenia okresu? 1. Nieregularny okres. Kiedy występują zaburzenia cyklu? Prawidłowy cykl menstruacyjny wynosi nie więcej niż 35 i nie mniej niż 22 dni. Cykle menstruacyjne mogą się wahać od 20 do 45 dni (czasami rozbieżności mogą być większe). Gdy cykle trwają tę samą ilość dni - uznaje się je za regularne. Zobacz film: "Masz bolesne miesiączki? To może być objaw groźnej choroby" Odstępstwa od tej reguły świadczą o nieregularnym okresie. Nieregularne okresy często towarzyszą menopauzie oraz mogą mieć związek z dojrzewaniem płciowym. Pierwsze nieregularne miesiączki u nastolatki nie są czymś, co powinno wzbudzać niepokój. Nieregularność może być spowodowana tym, iż w organizmie dopiero kształtuje się równowaga hormonalna młodej kobiety. Również gdy dochodzi do zmian hormonalnych w okresie pokwitania cykl może zostać zaburzony. Odstępstwo od regularnego okresu może wystąpić podczas karmienia piersią. Prawidłowy cykl menstruacyjny to Eumonorrhoea. Oligomenorrhoea to stan na określenie nieregularnego okresu, w którym odstępy między krwawieniami przekraczają 35 dni. W przypadku zbyt częstych miesiączek, w których cykle trwają mniej niż 22 dni, można mówić o występowaniu polymenorrhoei. 2. Przyczyny nieregularnego okresu Najczęstszymi przyczynami nieregularnego okresu są zaburzenia hormonalne. Jednym z nich jest nadmiar prolaktyny w organizmie (hiperprolaktynemia), skutkuje ona brakiem jajeczkowania, nieregularnymi (skąpymi lub przeciwnie obfitymi) okresami. Kolejnym schorzeniem, które może wpływać na nieregularny okres jest zespół policystycznych jajników. Ta dolegliwość często dotyka kobiet w wieku rozrodczym, charakteryzuje się przewlekłym brakiem owulacji, torbielami na jajnikach, nadmiernym owłosieniem, niepłodnością, trądzikiem i przetłuszczającą się skórą, bezdechem sennym, a także łysieniem androgenicznym. Endometrioza to choroba, w której błona śluzowa macicy (endometrium) znajduje się poza jamą macicy. Taka nieprawidłowość może również objawiać się nieregularnym okresem. O niewydolność ciałka żółtego można mówić, gdy w organizmie występuje za mało progesteronu, następstwem tego są zaburzenia w fazie lutealnej, a także w całym cyklu menstruacyjnym. Jeśli przyczyną nieregularnych okresów jest niewydolność ciałka żółtego, może dojść do problemu z utrzymaniem ciąży, gdyż w początkowych etapach ciąży progesteron odpowiada za jej utrzymanie. Nieregularny okres może świadczyć o przedwczesnym wygasaniu czynności jajników (u kobiet przed 40 rokiem życia). Ponadto na rytm cyklu mają wpływ zaburzenia funkcjonowania tarczycy niedoczynność i nadczynność), nieprawidłowe funkcjonowanie przysadki mózgowej, cukrzyca, a także autoimmunologiczne zapalenie wątroby. Nieregularny okres może być objawem zaburzeń hormonalnych 3. Jak leczyć zaburzenia okresu? W niektórych przypadkach pomocne przy nieregularnych okresach mogą być preparaty ziołowe lub leki homeopatyczne. Warto również sięgnąć po produkty z soi, która jest bogata w estrogen pochodzenia roślinnego (tzw. fitoestrogeny). Cenny składnik występuje także w czerwonym winie, gruszkach, płatkach owsianych oraz jabłkach. Nieregularne okresy mogą powodować problemy z niepłodnością, konieczna jest wizyta u specjalisty w celu zdiagnozowania przyczyn zaburzeń cyklu oraz rozpoczęcie odpowiedniego leczenia. Diagnostyka nieregularnego okresu polega na badaniu ginekologicznym, często zleca się USG jajników, badanie nadnerczy oraz analizę hormonów płciowych takich jak: estradiol, testosteron, stosunek stężeń LH i FSH, prolaktyna. Analizuje się czynności podwzgórza oraz poziom hormonów tarczycy i nadnerczy. W leczeniu wykorzystuje się często hormonalne środki antykoncepcyjne, które regulują cykl miesiączkowy. Skorzystaj z usług medycznych bez kolejek. Umów wizytę u specjalisty z e-receptą i e-zwolnieniem lub badanie na abcZdrowie Znajdź lekarza. polecamy Bóle podbrzusza przy karmieniu piersią Witam. Karmię piersią już czwarty miesiąc, miałam już pierwszą miesiączkę.Od jakiegoś czasu mam bóle podbrzusza ( porównywalne do bólu brzucha przed miesiączką) ale miesiączki nie widać , nie wiem czym może to być spowodowane , dodam ,że zabezpieczam się podwójnie zażywam tabletki Pojawienie się miesiączki nawet przy karmieniu piersią jest normą i nie powinno niepokoić. Wszystko zależy od hormonów, częstotliwości przystawiania malucha do piersi, liczby godzin snu przede wszystkim w nocy, a także nowych potraw w jadłospisie mamy. Niektóre kobiety dostają okres niedługo po porodzie. Są przypadki, w których pierwsza miesiączka pojawia się w momencie całkowitego odstawienia malucha od piersi. Zobacz film: "Jak pozbyć się ciemieniuchy?" spis treści 1. Pierwszy okres po porodzie 1. Pierwszy okres po porodzie Na początku okres może być nieregularny, zwłaszcza gdy kobieta jest karmiąca. Oczywiście przy okresie pojawiają się typowe dolegliwości, np. tkliwość sutków, co może powodować dyskomfort w trakcie przystawiania dziecka do piersi. Normą są również inne objawy PMS, czyli uczucie niepokoju, ból głowy, drażliwość. Bardzo ważne jest to, aby kobieta miała świadomość, że wraz z powrotem miesiączki wraca również płodność. Okres po porodzie może być nieregularny (123RF) Jeśli kobieta miesiączkuje, może się także nieznacznie zmniejszyć ilość produkowanego mleka. Może być to problematyczne, ponieważ np. jadłospis 8-miesięcznego dziecka przewiduje przynajmniej 3–4 karmienia piersią na dobę. Dlatego w takim przypadku wiele kobiet decyduje się na przyjmowanie suplementu z magnezem, wapniem, aby zwiększyć zasoby pokarmu. Powinno się go przyjmować od czasu owulacji do 2 dnia miesiączki. Wraz z pojawieniem się krwawienia miesiączkowego wraca temat antykoncepcji. Większość ginekologów odradza stosowanie antykoncepcji hormonalnej, ale istnieje alternatywa dla tego rodzaju zabezpieczenia przed ciążą. Lekarze zalecają np. minipigułkę, w której składzie znajduje się progestyna, jednak nawet taka tabletka może być przyjmowana dopiero po 6 tygodniach, a tabletki zawierające estrogen dopiero po 6 miesiącach od porodu. Najlepiej wybrać moment, kiedy maluch w swojej diecie ma większą ilość pokarmów stałych. Niektórzy ginekolodzy proponują kobiecie założenie spirali. W niektórych przypadkach pojawia się problem suchości pochwy, który uniemożliwia fizyczny kontakt z partnerem. Najczęściej jest ona spowodowana zmianami hormonalnymi, ale w miarę upływu czasu dolegliwość zanika. polecamy . 641 248 206 684 160 46 707 403